Ik typ mijn verhalen gedurende de week en op de zondag neem ik de tijd om alles uit te werken. Soms lees ik mijn eigen verhalen van de week ervoor terug. Soms lijkt een week geleden wel een heel ander leven. Besef van tijd en dagen ben ik nu al even kwijt en dat voelt heel erg goed. Ik weet dat dit betekent dat ik uitgerust ben.
Sind mijn aankomst in Sri Lanka ben ik bezig om te voelen of ik hier wil blijven of dat ik nog door wil reizen naar Lombok. Peru en Indonesië zijn voor mij twee favoriete plekken op de wereld. Op Lombok ben ik nog niet eerder geweest en het surfen zou daar waanzinnig zijn. De mensen, het eten en de natuur ik weet dat alles daar geweldig zou zijn (omdat Indonesië zo geweldig is) en toch kon ik maar geen beslissing maken. Op vrijdag word ik wakker en toen voelde ik heel duidelijk dat ik langer in Sri Lanka wil blijven. Ik voel namelijk langzaam maar zeker een liefde groeien voor dit mooie en bijzondere land en voornamelijk voor de oceaan hier. Elke dag hier mogen zijn is een enorm cadeau en ik wil hier meer van proeven.
Mijn dagen zien er de afgelopen 2 weken redelijk hetzelfde uit. Ik lig elke ochtend om 6.30 in het water. Ik zie de zon opkomen in het water. De kustlijn is vol Palmbomen. Ik leer de mensen kennen waarmee ik elke dag in het water lig. Ik kom er rond 8.30 uur uit en dan eet ik op het strand een enorme bak met fruit. Ik wandel naar huis toe, neem een douche en ontbijt dan met havermout. Ik wandel door Midigama en eindig weer op het strand waar ik een boek lees. Ik ga lunchen om daarna een uurtje of 2 te rusten op bed voordat ik weer naar het strand ga om te surfen of om nog een keer in zee te spelen. Ik geniet van de zonsondergang voordat ik weer naar huis ga. De routine en regelmaat geeft mij enorme rust en ik voel mij hierdoor weer snel uitgerust en opgeladen. Na mijn avonturen in India was dit precies wat ik nodig had.
Ik surf voornamelijk aan de linkerkant (Lazy Left) en omdat ik met mijn linkervoet voor sta oefen ik dus mijn lastige kant. Ik ga goed vooruit met surfen. Ik pak zelfstandig groene golven en ik oefen met het draaien op de golven. Als ik op een gegeven moment 2 golven helemaal zelfstandig zonder leraar pak en zo van de ene golf de andere in glij tot vlak aan het strand voel ik mij euforisch. Extreem gelukkig. En dan is het pas 08.30 uur.
Surfen doe ik hier tussen de schildpadden. De eerste keer dat ik een schildpad zag was tijdens het peddelen. Tijdens het peddelen dook er een schildpad vlak naast mij omhoog. Ik schrok en maakte een geluidje. Daar schrok hij helaas ook van en dook onder. Na de eerste keer zie ik ze dagelijks. Wat een rijkdom.
De trein in Sri Lanka loopt hier vlak langs de kust. Zo hebben veel accommodaties de trein letterlijk door de achtertuin lopen. S’avonds gaat de laatste trein gelukkig rond 21.30 en de eerste alweer om 5.30 als natuurlijke wekker. De eerste paar dagen schrikuk mij een ongeluk en nu hoor ik het al bijna niet meer.
Ik ben ondertussen ook verhuisd van accommodatie (1 gebouw naar rechts) en de nieuwe plek bevalt erg goed. De familie die dit runt is ontzettend lief. De kamer is fris en licht en ik heb een fijn zitje voor de deur. Sommige mensen die hier verblijven, verblijven er langer dan een maand en ik begrijp waarom.
Na mijn reis avonturen in India had ik dus vooral veel behoefte aan niks doen en rust. Langzaam aan voel ik deze behoefte veranderen en ik kijk er naar uit om (naast het surfen) de omgeving te gaan ontdekken. En hier wacht ik nog een dagje mee want morgen komt Maressa aan en dan gaan we dit samen doen! Het voelt als een enorme rijkdom dat na Anneke en Vincent nu ook Maressa op bezoek komt. Dat is een enorm cadeau. Het is zo speciaal om met de belangrijke mensen in mijn leven te kunnen endogeen delen waar ik ben, wat ik doen en wat ik meemaak. De plaatsen laten zien waar ik ook geweest ben en waar ik van alles over vertelt heb.






Na het surfen en mijn fruithapje wandel ik terug naar mijn huis. Nog geen half uur later stopt er een taxi voor de deur en daar is Maressa! Nadat we gekletst hebben gaan we eerst inchecken en een surfboard regelen. We regelen wat praktische dingen, gaan uitgebreid lunchen in Ahangama, wandelen op mooie strandjes en een eindeloosheid langs de drukke weg. We zwemmen in zee en sudderen in de zon.
In de avond volgen we een heerlijke yin yogales op het dak van een kleinschalig hotel. Tijdens de yogales werken we aan ruimte geven tussen je schouders. Ik merk dat het bij mij erg strak is door al het surfen. Het is fijn om hier wat meer lucht aan te geven. Tijdens de yoga les check ik bij mijzelf in en ik merk dat ik ook een vermoeid lichaam heb. Sinds mijn aankomt in Sri Lanka heb ik elke dag gesurft en dit doet nogal wat met mijn lichaam. Ik ben wat afgevallen en ik heb wat meer spieren gekregen. En hoewel ik het proces van transformatie geweldig vind moet ik ook beseffen dat rust ook belangrijk is.
De maan is bijna vol en er hangt een soort van nevel voor. Overal waar ik kijk zie ik de groene jungle. Ik hoor de nachtelijke geluiden van de natuur. En als ik na de shavasana (laatste pose van de yoga les) mijn ogen open zie ik overal vuurvliegjes. Mijn adem stokt even voordat ik een: ‘ohhh..’, uitstoot. Hier op dit moment word ik verliefd op Sri Lanka.






Vandaag liggen Maressa en ik samen om 6.30 uur in het water. We zien de zon opkomen. De zee voelt als badwater. Ik merk dat ik het vandaag erg zwaar heb. Mijn armen en mijn schouders branden en voelen zo ontzettend zwaar. In overleg met mijn leraar neem ik morgen een dag vrij om zo mijn lichaam ook wat rust te gunnen.
Maressa en ik huren een scooter. Ik rij en Maressa navigeert. Het links rijden voelt voor mij ondertussen heel normaal. Wij toeren op de scooter over heuvelachtige wegen naar het dorp Mirissa. Hier gaan wij op zoek naar secret beach. Secret beach is allang niet meer zo secret en absoluut wel prachtig. Na een paar uurtjes op Secret Beach rijden wij naar Welligama. Hier eten wij een waanzinnige Pad Thai (het is even klaar met de curry en rijst voor mij) bij een authentiek Thais restaurant. Ik waan mij even terug naar vorig jaar toen ik overwinterde in Thailand. We gaan op ontdekking bij een nieuw strandtentje met de naam Driftwood. Hier genieten we van poederachtig zand en een heerlijke zee om in te spelen.
Zoals op elke reis kan het hier ook niet normal gaan met het tanken. Wanneer wij tussen Welligama en Midigama rijden merk ik op dat het lampje driftig knippert om te tanken. Maressa en ik besluiten door te rijden naar Ahangama in plaats van om te draaien en te tanken in Welligama. In Ahangama staan wij ruim 25 minuten in de rij voor de benzinepomp om dan te horen te krijgen (we waren echt bijna aan de beurt) dat de benzine op is en we het morgen om 10 uur weer mogen proberen. Hoplijk halen we het morgen om hier heen te komen.
De dag sluiten Maressa en ik af op coconut beach. Hier zien wij een waanzinnige zonsondergang in de meest zoete kleuren. Het is spectaculair!
Twee weken Sri Lanka en wat voel ik mij hier thuis in Midigama. Wat is Sri Lanka een prachtig land en ik kan niet wachten om meer te ontdekken!
























Lekker ontspannen
Een heerlijk leventje zo.
Ja dat is het inderdaad! Heel ontspannen 🙂
Hier heb je niet het gevoel dat je weer moet reizen om bezienswaardigheden te willen zien zoals in India. Kom je helemaal uitgerust in Nederland .Ziet er prachtig uit Nathalie.
Hoi Papa,
Nee ik heb dat hier stukken minder.
Ik ga wel wat bekijken en ik vind het ook goed als ik niet alles zie.
Veel liefs XXX