Latacunga ligt op een hoogte van 2800 meter en heeft 98.000 inwoners, waarvan het grootste deel inheemse indiaan is. In het centrum zien wij koloniale huizen, straatjes en pleinen, voorzien van kleine parken. Latacunga vormt de belangrijkste stad voor de dorpen in de omgeving die meer in de bergen gelegen zijn, zoals Saquisili, Sichos, Isinlivi en Pujuili. Voor de markt op woensdag en zaterdag reizen de inheemse vrouwen naar Latacunga met door hen gekweekte gewassen. Veel mannen werken doordeweeks in Latacunga en keren in het weekend terug. Andersom reizen docenten maandagochtend af naar de dorpen, om in het weekend weer terug te keren naar de stad en hun gezin.
Sinds we uit Quito weg zijn, zien wij de mannen, maar vooral de vrouwen, in lokale kleding. Een hoedje, lang zwart haar met een dik stuk stof vastgebonden, vaak een gekleurd vest, een plooirok van fluweel of vilt, hoge kniekousen en platte schoenen. Kinderen die op school zitten, stappen in uit de bus maar ook tijdens de hike passeren wij ze. Allemaal gekleed in uniformpjes. Als de bus een stop heeft, zien wij de mensen nog even snel wat kippenpoten kopen (dus echt de pootjes met de klauwtjes) van een vrouwtje die ze aan barbecuen is. Er gaan een paar in een zakje met wat saus erover. Wij vinden het fantastisch om te zien hoe het leven hier loopt.
Vanuit Latacunga vinden ook excursies plaats naar de vulkaan Cotopaxi en het kratermeer van de Quilotoa.
En de 3-daagse Quilotoa hike is precies wat Ester en ik gaan doen, dus vertrekken wij met de bus naar Sichos.
De busrit alleen is al adembenemend: de bus kronkelt zich een weg door de bergen en terwijl Essie heerlijk actief alles bekijkt, bekijk ik de komende kilometers de binnenkant van mijn ogen, omdat mijn organen alle kanten op klutsen. Als we aankomen in Sichos schijnt de zon en na een goede insmeerbeurt gaan we dan op pad. We lopen over kleine paden die eindeloos en heftig stijgen. We dalen af en lopen vervolgens langs een pad vol koeien die niet aan de kant gaan. Ik schrik al bij een kleine beweging en ga via een afstapje langs het randje van de berg er aan voorbij. Ester staat nog heel dapper te kijken wat handig is, totdat de koe een hele heftige hoofdbeweging maakt en ook Ester het minst heldhaftige pad kiest. De situatie zorgt uiteraard voor de slappe lach. En zo vliegt de eerste dag van deze hike voorbij en komen we aan bij ons hostel Lulu Lama in het dorpje Isinlivi. Het hostel is ontzettend sfeervol en mooi. Er wordt gewerkt met locale mensen en ook gaat 5% van de omzet terug naar projecten ten gunste van het dorp. Na een warme douche is het spelletjestijd. We gaan tijdens deze reis bijhouden wie er het meeste wint met het kaart spelletje 13. Uiteraard sta ik gelijk achter. Het diner is all-in en met iedereen aan tafel leren we gezellig de medereizigers kennen. Omdat alles al bezet was, krijgen wij een privékamer met een stapelbed. Wij liggen dus die avond heel knus samen op 90cm.






Maps.me is de weg een beetje kwijt maar na wat rondlopen zien we een pad die ons hoger de berg in brengt en uiteindelijk ook over de toppen. Aan de andere kant dalen we weer af. Wat heerlijk om zo samen op avontuur te zijn. Na wat kilometers lopen, zien we weer wegmarkeringen en dan weten we dat we goed zitten. We passeren boerderijen met waakhonden en Ester haar wandelstok dient ook gelijk als afweer mechanisme. Rond 12 uur passeren we een houten brug over een rivier en dan is het tijd om lekker wat te eten. Na de lunch lopen we nog 2 uur door. Alles gaat voornamelijk steil omhoog maar wat is het mooi en groen en wat zijn de mensen die we tegenkomen vriendelijk. Ik geniet van het samenzijn met Essie. We kletsen veel en lachen nog veel meer! Vooral vanwege de ei-lucht die we beiden produceren na het ontbijt. Geluk zit in zoveel kleine dingen die zo groots kunnen zijn.
Aangekomen in Chugchilan lopen we naar ons hostel waar we voor de helft van het geld van gisteren een heerlijk tweepersoonsbed hebben en een eigen douche. We besluiten te proosten op deze fantastische dag voordat we in de sauna en jacuzzi duiken. Voordat we met alle gasten weer gaan dineren, spelen we een kaartspelletjeen een Franse jongen die aanschuift, doet even later mee. We hebben beide er niet aan gedacht om zijn naam te vragen, maar over het reizen spreken wij wel. Zo komen we erachter dat hij overal kampeert en ongeveer dezelfde route zal doen die wij ook in gedachten hebben en het is leuk om erover te hebben. Omdat wij morgen om 7 uur de deur uit willen, wachten we nog even tot wij ons ontbijt in een pakketje mee krijgen en dan is het tijd om te gaan slapen






Aangekomen in Latacunga gaan we eerst Essie haar cravings naar Pollo verhelpen. Onderweg in de bus is dit behoorlijk aangewakkerd, aangezien je overal bordjes ziet met Pollo. En aangezien ze dit overal verkopen is dit makkelijk te verhelpen en het smaakt haar fantastisch. We genieten van de avond met een warme douche, schone kleding en even relaxen met een serie.






Vrijdag zijn we al om 07.30 uur op het treinstation van Alausi. Om 8 uur vertrekt namelijk de treinreis naar El Nariz del Diablo (de Duivelsneus). De treinreis El Nariz del Diablo was onderdeel van het oorspronkelijke traject van Quito naar Guayaguil. Het commerciële nut van dit traject is door de aanleg van snelwegen verdwenen, maar gelukkig is het meest spectaculaire stuk behouden. De trein rijdt door de ruige binnenlanden van Ecuador met prachtige vergezichten en komt door lokale dorpjes. Bij het laatste traject van de trein wordt de Duivelsneus (El Nariz del Diablo) afgedaald. De afdaling is zo steil dat haarspeldbochten niet meer voldoen, de trein zigzagt tussen wissels achtereenvolgens voor- en achteruit naar beneden. We genieten van de omgeving en leren ook over de geschiedenis van deze spoorlijn. Vele mensen en voornamelijk Jamaicanen hebben hier het leven gelaten tijdens het aanleggen van deze duivelse spoorweg.
Terug in Alausi hebben we nog even tijd om te lunchen en onze tas te pakken voordat we de bus van 13.00 uur naar Guayaquil nemen. Rond 18.00 uur komen we eindelijk aan op het busstation en na even zoeken weten we hoe we bij onze Air bnb kunnen komen. De Air bnb is zelf niet geweldig dit keer. Het doet mij aan de geur denken van het hostel wat ik met Lottie deelde in Mexico stad. Verder valt het appartement ook uit elkaar. Zo heeft Ester de douche deur in haar handen als ze hem dicht wilt schuiven en bij mij vallen de lamellen van het raam als ik even naar buiten wil gluren. Dit appartement is tijdelijk voor 1 nachtje, omdat ons appartement nog niet klaar is. Er wordt aan ons gevraagd of we het erg zouden vinden om voor deze nacht een bed te delen. Gelukkig doen we daar niet zo moeilijk over.






Na een siësta in de middag lopen we in de avond naar de Malecon 2000. Dit is een gigantische boulevard langs het water in Guayaquil. Dit was voorheen de Simon Bolivar pier maar geheel gerenoveerd en een plek waar zowel de locals als de toeristen heen gaan. Er zijn restaurantjes, barretjes, popcorn verkopers, openlucht optredens, een kermis, foodhallen en speeltuinen voor de kinderen. We bezoeken de kermis en maken een ritje in de zweefmolen die helaas niet heel hoog gaat. Hierna gaan we verschillende dingen proeven in de foodhallen en de ceviche smaakt echt heerlijk. We eindigen de avond bij een cocktailbar. Met twee cocktails achter onze kiezen zijn we een klein beetje drink en giechelen we de weg terug naar huis. Om het nog leuker te maken glijd ik, ergens onderweg naar huis, uit over een afgekloven cheeseburger die op straat ligt. Ester vangt mij gelukkig op alleen botsen we met de hoofden enorm hard tegen elkaar en de slappe lach is geboren. Mooi moment om de avond af te sluiten.






Weekstand kaarten:
Ester, 8.
Nathalie, 6.
Mooi om weer te lezen hoor. Jullie hebben het goed zo te lezen. Groeten oom Paul en tante Marrie.
Hallo Lieve oom en tante,
Het is hier genieten en ontzettend divers! Xxx
Hoi Meiden,
Wat een mooie trip. Fijn dat wij jullie zo met Maps kunnen volgen.
Kusjes en geniet er van!
Hi Peter!
Wat leuk dat jullie ons zo volgen.
Kus terug en we genieten!
X
Hallo Nathalie en Ester.Weer een mooi verhaal en prachtige foto’s.
Hoi lieve papa,
Dank je wel!
Xxx
Wat een mooi verhaal, geniet !
Dank je wel! Xxx