Selecteer een pagina

‪Maandagochtend vertrekken we naar de Galapagos eilanden. ‬
Deze 13 eilanden liggen ter hoogte van de evenaar in de Stille Oceaan. Ze liggen in open zee op ongeveer 1000 km van de westkust van Zuid Amerika. 

De Galapagoseilanden werden in 1535 ontdekt door de Dominicaanse bisschop Tomas de Berlanga uit Panama, nadat zijn schip in een luwte was gekomen en afdreef. Ze waren volgens zijn aantekeningen onbewoond. Ecuador annexeerde de Galapagoseilanden op 12 februari 1832. Ecuador heeft op het vasteland grofweg drie landschappen terwijl de Galápagoseilanden als een apart landschap beschouwd kan worden. Behalve dat de landschappen sterk verschillen, is dat eveneens zo met het klimaat, de planten- en dierenwereld, de inwoners en de economie.

Charles Darwin bezocht Galapagos met het onderzoeksschip Beagle in september 1835. Hij bracht ongeveer vijf weken door met het bestuderen van de geologie en biologie van vier van de eilanden. Mede door zijn bevindingen tijdens dit bezoek aan de eilandengroep ontwikkelde Darwin zijn ideeën over evolutie van soorten: de evolutie theorie. De naar hem genoemde darwinvinken zijn een bekend voorbeeld van het ontstaan van variaties in soorten door erfelijke aanpassingen. In verband daarmee zijn soorten op geïsoleerde eilanden en eilandengroepen voor biologen een specifiek aandachtsgebied geworden.

Nadat wij onze spullen in het hostel hebben achtergelaten, gaan we het dorpje verkennen. Santa Cruz is met de vele restaurantjes, barretjes en de hele dag door happy hour behoorlijk ingespeeld op de toeristen die er komen. Het is hier in tegenstelling tot Ecuador zelf niet goedkoop en de prijzen zijn Europees.
Na een lunch van ceviche met enge stukjes octopus lopen we naar Darwin beach. Dit is een klein stukje zandstrand op het eiland waar de meeste stranden toch vol lava rotsen liggen. Op de weg terug lopen we via de vismarkt waar de Pelikanen, bedelen om een visje en een kwaadaardige reiger vanuit het midden de boel regeert door ze allemaal weg te jagen. ‘s Avonds lopen we door een straat, die overdag nogal stil is maar nu geheel omgetoverd is tot een buiten restaurant. Aan beide kanten van de straat zijn er eetstalletjes en in het midden ervan zijn er overal tafels en stoelen neergezet zodat je rustig kan zitten nadat je je eten hebt uitgezocht. Met een Mojito genieten wij van verse gamba’s en een maïskolf.

Dinsdag gaan we vroeg op pad met een paar gehuurde fietsen. De fietsen gaan achterin een pick-up truck en we vertrekken naar het dorpje Santa Rosa. Daar aangekomen gaan we op zoek naar de reuze schildpadden die hier vrij rondlopen. Het is bloedheet en de wegen zijn hier behoorlijk steil omhoog en dus, op zijn tijd, ook weer steil naar beneden.
We komen verschillende schildpadden tegen. Als we iets te dichtbij komen, schrikken ze, maken ze een raspend geluid en kruipen ze terug in hun schild. Zo niet fotografisch helaas!
Het is wel bijzonder om ze zo voorbij te zien schuifelen. Vanaf Santa Rosa fietsen we terug naar Puerto Ayora waar wij verblijven. Hier besteden we het laatste stukje van de middag met zwemmen in zee bij Tortuga Bay. Dit strand is nog een behoorlijk stukje lopen vanaf het dorp, maar als we aankomen, worden we beloond met een prachtig wit strand en een azuurblauwe zee waar er volop gesurft wordt en hier en daar wat gezwommen. Dit strand heeft zijn naam te danken aan de zeeschildpadden die hier komen om te broeden en overal zijn bordjes om aan te geven waar de nesten liggen. ‘s Avonds begeven wij ons weer naar de foodmarkt waar we een bord vol heerlijke langoustines eten en dit wegspoelen met een biertje bij een leuk tentje met supervriendelijke bediening die mij aanspreken met Reina. Het voelt als thuiskomen.
Woensdag is het tijd voor een tour om het eiland. Marco is onze gids en laat ons als eerste vanuit de boot de Blue Footed Boobies zien die versmelten in de rotsen langs de kust. Je moet even zoeken en uiteindelijk zie je ze overal. Vervolgens gaan we aan land op een klein eiland waar we over een eindeloos pad tussen reusachtige cactussen van ruim 200 jaar oud rondlopen om uit te komen bij een strand waar de leguanen wonen. Je ziet deze dieren echt overal lopen, maar ze broeden voornamelijk op dit eiland in het duingebied. De leguanen zien er een beetje eng uit, maar doen helemaal niets dat probeer ik als mantra op te dreunen als ik elke keer van ze schrik.
Na een klein stukje varen, is het tijd om te gaan snorkelen. We duiken het water in en wat is het prachtig onder water. We zien vele verschillende gekleurde vissen zowel hele kleintjes als grote. Als ik mij even later in het water omdraai, schrik ik mij wezenloos omdat er op nog geen 3 meter afstand een haai achter mij zit. Dit resulteert in hoge hartslag en water in het pijpje van mijn snorkel en ik dus hoestend en proestend boven kom en helaas ook nog eens gil: “Haaaai! Haaaaai!”. Waarop de gids alleen maar zegt: “rustig het is maar een kleintje, die doet niks”. Een paar minuten later ben ik dus weer onder water en zie ik de haai – of 1 van zijn enge zusters – maar kan ik de rust bewaren. Even later zwemmen we tussen 2 zeeschildpadden die zich verrassend snel bewegen in het water
We eindigen de dag met het zwemmen in Las Gietas. Dit zijn lavatunnels die meer in het binnenland liggen, maar ondergronds in contact staan met de zee en daardoor gevuld zijn met semi zout water en hierdoor ook unieke vissen heeft. Wat het eten voor de avond betreft, besluiten we om weer bij hetzelfde tafeltje in de straat vol eten te gaan zitten voor een bord vol langoustines.
Donderdag staan we al ‪om 6 uur‬ bij de haven om de boot naar San Christobal te nemen. Deze 2 uur durende rit is nogal heftig en met net teveel mensen samengepakt op de boot. Er werden zelfs mensen op het dak geplaatst en een bankje voor 4 personen is uiteraard een bankje voor 6 geworden. Ester heeft het al snel behoorlijk zwaar en die ligt de komende 2 uur nogal groenig en bewegingsloos in mijn armen. Naast ons zitten 2 Nederlandse jongens waarvan er 1 het ook lastig heeft en die half sukkelend ook tegen mij aan ligt. Ik red mij behoorlijk goed met het obsessief naar de horizon staren. Al had het geen half uur langer moeten duren… Zwakjes en met zeebenen mogen we uiteindelijk aan land, waar we op de kade eerst even liggend bijkomen van deze helse reis. 
We huren een snorkel en beginnen aan een wandeling over het eiland naar Muelle Tijeretas. Het eiland voelt heel anders aan dan Santa Cruz. Het is hier veel minder toeristisch, het is kleinschaliger, goedkoper en de zeeleeuwen zijn werkelijk overal. Na een prachtige, maar pittige wandeling komen we aan in een baai met rotsen en zien we de zeeleeuwen zwemmen. Als ze met de bek open op je af komen, is dit best spannend en springen we snel een stuk hoger op de rotsen. Uiteindelijk zijn wij erg stoer en duiken we toch het water in, de twee meter afstand is echter bijna niet te doen met deze dieren want ze blijven in je buurt komen. Bij gebrek aan waterschoenen en hele scherpe rotsen gaan we het water in met onze sneakers. Ben benieuwd hoe mijn bij elkaar geplakte nep Nike’s het na deze zwempartij gaan houden. In het water zien we een prachtige onderwaterwereld, vol gekleurde vissen en de bodem is bezaaid met zee-egels, dus we zijn blij met onze semi waterschoenen. Uit het water lopen we terug, via het strand, en bij Punta Carola snorkelen we weer samen met een zeeleeuw, we wennen al snel, en zien we weer zeeschildpadden. Omdat de rotsen vrij aan de oppervlakte zijn, is het niet heel relaxt zwemmen. Dus besluiten we naar het laatste strand van vandaag te vertrekken namelijk Playa Mann. Voor de verandering is hier een zandstrand en zwemmen wij hier tussen meerdere zeeleeuwen. Dit strand staat bekend om de zonsondergang en terwijl we een heerlijk piña sapje drinken, zien we de zon in de zee zakken. Als we in de avond richting de boulevard lopen voor wat eten, lopen we langs tientallen zeeleeuwen die op het strand met hun kleintje aan het relaxen zijn.
Vrijdag brengen we de ochtend door met zwemmen in zee bij Playa Mann. Na een goede lunch en een pilletje tegen reisziekte, gaan we de boot op die ons weer terug zal brengen naar Santa Cruz. De zee is duidelijk kalmer en deze keer komen we helemaal fris aan. Onze laatste avond is alweer aangebroken. We wandelen langs de boulevard en sluiten af met een bord vol langoustines bij ons vaste tentje.

Zaterdag vliegen wij terug naar Guayaquil. Hier verblijven we slechts 1 nacht en ‪zondagochtend‬ hebben wij de bus van ‪08.10 uur‬ richting Baños waar we het warme klimaat tijdelijk verruilen voor een wat frissere in de bergen.