Zondag zijn we na een monsterlijke busrit aangekomen in Baños de Agua Santa. De naam Baños de Agua Santa betekent ‘Baden van het Heilige Water’, waarmee verwezen wordt naar de vulkanische warmwaterbronnen die rondom Baños ontspringen.

Baños ligt aan de voet van de actieve vulkaan Tungurahua. De zwarte vulkaan torent 1800 meter boven Baños uit en is sinds 1999 weer actief. De afgelopen jaren zijn er een aantal uitbarstingen geweest, waarbij het stadje zelfs moest worden geëvacueerd. Maar over het algemeen is het rustig. En buiten de pijlen met evacuatieroutes die op de straten zijn gedrukt, lijken de inwoners zich nergens zorgen om te maken. Als de wolken het uitzicht niet belemmeren, kun je vanaf verschillende uitkijkpunten de actieve berg bewonderen.

Omdat de zon nog lekker schijnt gaan we op zondag naar Casa del Arbol. Eigenlijk wilden wij vandaag niks meer doen, maar de over-enthousiaste en vriendelijke hostel manager is zeer overtuigend. En hij heeft helemaal gelijk dat dit een ideale besteding is van een zonnige namiddag. Casa de Arbol is een mooi plekje boven op een heuvel. Een boomhut met groene weides en schommels waar je kan genieten van een weids uitzicht over de vallei en de vulkaan. 

Maandag komen wij al vroeg in actie met raften. Wij worden ingedeeld in een boot met 5 andere mensen die niet uit dit werelddeel komen en samen gaan we een rivier af in de klasse 3 met een enkele klasse 4. Om de beurt mag je als je wilt als boegbeeld voor op de boot zitten om zo de adrenaline extra te ervaren. Het is zo gaaf als je voorop zit en je voelt de boot onder je woest bewegen en het water met golven over je heen krijgt. Wat een gave ervaring. Terwijl ik op het puntje zit, duwt de instructeur mij met zijn peddel in het water als voorbeeld hoe je iemand moet helpen als hij of zij over boord slaat. Helaas zijn de jongens die voorop peddelen niet heel snel dus ze hijsen mij pas binnenboord na wat aanmoediging van onze leraar. Het peddelen zelf is best pittig en je moet goed samenwerken. Na 1,5 uur op het water is het tijd om met de groep te gaan lunchen, voordat we weer afgezet worden in de buurt van ons hostel. Zowel Ester als ik zijn super enthousiast en dit zal zeker niet de laatste keer zijn dat we dit doen.

Dinsdag hebben wij het plan om de bus naar een dorpje ongeveer 40 minuten verderop te nemen en vanuit daar een 5 uur durende hike te gaan doen waarbij je uiteindelijk 7 watervallen kunt bekijken. Aangekomen in het eerste dorpje, vinden wij al snel de eerste waterval. Je moet voor de toegang wel betalen en het pad erheen is aangelegd. Niet helemaal wat wij voor ogen hadden voor een hike maar het blijft alsnog prachtig. Wij vragen aan de vrouw die de toegang hier beheert hoe we het beste bij de andere watervallen kunnen komen en als antwoord krijgen wij dat de dichtstbijzijnde waterval niet bereikbaar is vanwege onderhoud aan het pad. Dat lijkt ons wat raar en daarom gaan we toch zelf even op onderzoek uit, uiteraard om uiteindelijk dezelfde conclusie te trekken. We besluiten om terug te lopen naar Rio Verde een dorpje ongeveer 2,5 km verderop. Hier bezoeken we uiteindelijk een van meest spectaculaire watervallen van Ecuador namelijk Pailon del Diablo wat Ketel van de Duivel betekent. Het is een mooie wandeling naar de waterval toe waarbij je ook door een smalle rotsgang moet kruipen om er te komen. Vervolgens kan je een steile trap naar beneden nemen die ons halverwege de waterval brengt van waar wij een prachtig overzicht hebben. In de diepte kolkt het water na een val van bijna tachtig meter. ’s Avonds bezoeken we een badhuis. Met geleende badmutsjes mogen we eindelijk het water in. De baden variëren van steenkoud – waar alleen mijn teen even in gaat – tot heerlijk warm met een bruin roestige kleur waarin ik mijzelf helemaal onderdompel en vanuit hier een mooi uitzicht heb over de omgeving.

‪Woensdagochtend begint met een bezoekje aan de markt. Hier smullen wij van heerlijk vers fruit voordat we aan de inkopen beginnen. We vervolgen met een uitgebreide wandeling door het dorpje zelf. Baños is vrij toeristisch maar op een hele leuke manier. Er heerst hier een vakantie gevoel. Centraal in het stadje staat de Kerk voor de Maagd van het Heilige Water, Nuestra Señora del Agua Santa. Het verhaal vertelt dat de maagd de kerk veilig heeft gesteld bij de vele vulkaanuitbarstingen.‬
Op de kleurrijke schilderijen aan de muur van het neo-gotische gebouw leer je haar hele verhaal.

In de middag gaan we abseilen bij een waterval. Dit blijkt veel minder spectaculair te zijn dan het klinkt maar het is wel superleuk om dit een keer gedaan te hebben. We gaan 3 watervallen af van verschillende hoogtes. Aan het einde is er nog een verrassing van ongeveer 35 meter naar beneden. Bij deze steile rotswand sta je op het randje en maak je een semi vrije val naar beneden. Omdat de gids alleen Spaans praat is dit stukje naar beneden voor ons ook een verassing, wij dachten naar beneden te gaan van een rechte rotswand.

Donderdag zitten we ‪om 08.45 uur‬ alweer in de bus naar onze volgende bestemming Cuenca. De rit duurt uiteindelijk 8,5 uur en als we aankomen in Cuenca zijn we ook best moe. Bij aankomst mist Ester een afstapje van de bus en valt hard op haar knie waar ze behoorlijk last van heeft en het ziet er ook een beetje dik en vies uit. Gelukkig is er niks gebroken en hoeven we niet langs een ziekenhuis.

Vrijdag brengen wij door met het wandelen in Cuenca. Cuenca is een prachtige sfeervolle stad en met ruim 330.000 inwoners is het de derde stad van Ecuador, na Guayaquil en Quito. De stad ligt ten zuiden van Quito, op een hoogte van 2500 meter. Door de stad stroomt de rivier de Tomebamba. Cuenca wordt ook wel het Athene van Ecuador of Athene van de Andes genoemd. In 1999 werd het stadscentrum opgenomen op de Werelderfgoedlijst. Tegenwoordig staat Cuenca bekend vanwege de fabricage van panamahoeden, en vanwege een omvangrijke keramiekindustrie.

Zaterdag begint rustig wij merken dat ons lijf behoorlijk moe is. De afgelopen tijd hebben we veel ondernomen maar ook veel kilometers afgelegd en juist die reisdagen waarbij we uren doorbrengen in de bus kosten veel energie. We besluiten om de middag door te brengen in een supergroot overdekt winkelcentrum en genieten van alle winkels. De catch van de dag zijn wel de nieuwe Nike’s die we nu hebben en die we komend jaar flink zullen verslijten.
Na het avondeten is het tijd om onze tas te pakken en naar het busstation te gaan.

Cuenca was onze laatste bestemming in Ecuador. Op 6 dagen na zijn we hier een maand geweest maar het lijkt veel langer met alles wat we hebben gedaan en waar we geweest zijn. Ik heb Ecuador ervaren als een gastvrij en vriendelijk land met een prachtig landschap en een oneindige variatie aan wat je er allemaal kan doen. Ik ben nu alweer 4 maanden onderweg en terwijl ik mijn vrienden, familie en dropjes blijf missen geniet ik enorm van deze reis met Ester. 

We stappen in de bus van ‪21.30 uur‬ om zo met elke kilometer dichter naar ons nieuw avontuur te reizen Peru!

Eindstand kaarten:
Ester: 13
Nathalie: 9